1950 sonrası Türk tiyatrosu
1950 Sonrası Türk Tiyatrosu ⇒ Tiyatroda teknik ve konu çeşitliliği bakımından ilerleme sağlanmıştır. ⇒ Dünyadaki tiyatro gelişmeleri takip edilerek başarılı eserler verilmiştir. ⇒ Hem devletin tiyatroya destek vermesi hem de özel tiyatroların açılmasıyla tiyatrodaki gelişim üst noktaya ulaşmıştır. ⇒ Bu dönemde Haldun Taner, Turgut Özakman, Aziz Nesin, Güngör Dilmen, Orhan Asena gibi usta isimlerin eserleri hem ülkemizde hem de yurt dışında büyük ilgi görmüştür. ⇒ Başka türlerde eser veren birçok yazar aynı zamanda tiyatroya da ilgi göstermiştir. ⇒ Bu dönemde “Yansıtmacı” ve “Göstermeci” tiyatro tekniklerinden yararlanılmıştır. ⇒ Bu dönem tiyatrosunda klasik tiyatronun ilkeleri uygulanmaya devam edilmiştir. Yani bu dönemde sanatçılar trajedi, dram ve komedinin özelliklerini baz alarak yeni oyunlar yazmayı denemişlerdir. ⇒ Turan Oflazoğlu; tarihsel ve mitolojik unsurlar içeren trajedi türünü ele alarak korku, acıma, intikam, ölüm, nefret ve sevgi temalarını işlemiştir. ⇒ Aziz Nesin ve Turgut Özakman ise hayatın ve toplumun komik yönlerini ön plana çıkarmış, hem eleştiri yaparak hem de ders vermeyi amaçlayarak komedi türünü ele almıştır. ⇒ Orhan Asena, Güngör Dilmen, Melih Cevdet Anday ve Necati Cumalı gibi isimler hayatın hem gülünç hem de trajik yönlerini bir araya getirdikleri dram türünde eserler vermiştir. ⇒ 1950 sonrası tiyatromuzda dikkat çeken en önemli husus tema zenginliğidir. ⇒ Bireysel konuların yanında göç, kentleşme, kültürel çatışma, işçi-köylü sorunları ve uyumsuzluk gibi toplumsal konular sıklıkla işlenmiştir.